De Kleine parelmoervlinder is gemakkelijk te herkennen aan zijn ingedeukte bovenvleugel en zijn grote parelmoervlekken op de onderkant. Ik heb lang moeten wachten om een deftige fotoreeks te kunnen maken van deze mooie soort. Uiteindelijk is het me gelukt in een oude zinksite in Wallonie. Ik heb er voor gekozen om de vlinder te fotograferen in zijn habitat, tussen stengels en op kleine takjes en niet met een egale (groene) achtergrond. Misschien ga ik dat wel meer en meer doen. De combinatie tussen achtergrond, compositie en vlinder boeit me wel..
Purperstreepparelmoervlinders zijn met hun neef de Braamparelmoervlinders te herkennen aan de mooie paarse vlek/streep op hun onderkant. ( Tja, ik heb hier enkel bovenkant) Braam is volgens mij een beetje groter en het vlekje in het midden van de onderkant is tweekleurig ( gelig / paars). De Purperstreep heeft een gele vlek.
Deze parelmoervlinder vliegt nog op een mooi plekje naast een knuppelpad in de Hoge Venen: tussen zonnedauw en kleine veenbes, twee uitersten: dood en leven. Wateraardbei en veenorchissen in de buurt leiden naar plekjes vol (wat vroeger op het jaar) naar Ringoogparelmoer en Blauwe vuurvlinders.
De Ringoogparelmoervlinders zaten op de grens tussen Belgie en Duitsland: een vallei met mooie vergezichten en een verbijsterende diversiteit: alhoewel (of dankzij!) het feit dat de plek vlak naast een militair kamp lag, zag je het enorme potentieel voor vlinders, bloemen, maar ook voor bevers en andere dieren.
Een heleboel Akkerparelmoervlinder vlogen rond op een ideaal gelegen helling in Brezno (Slowakije). Niet enkel voor deze mooie soort maar er vlogen ook heel wat dikkopjes en blauwtjes rond. Ze waren in perfecte condities te fotograferen vroeg in de morgen en op het einde van de dag. Ook Zilveren Maan fladderden rond... na wat oefening kan je ze vrij uit elkaar halen.. of was dat een beetje te optimistisch. De Akker- of Paarse parelmoervlinder heeft een mooi, wat hoekig patroon op zijn ondervleugel. Het doet me hard denken een een abstract schilderij.
De Zilveren Maan is een knappe parelmoervlinder. Wat wil je met een naam als een klok... ? In Brezno in Slowakije vlogen ze op een mooie helling vol met vlinders (Akkerparelmoervlinders, Staartblauwtjes, Kommavlinders). De oranjegloed komt van de neergaande zon... ik vermoed dat ik wel wat zweet verloren heb die avond. In Elsenborn, ergens aan de achterkant van het militair domein heb ik het andere exemplaar in alle vroegte voor de lens gekregen. De roodroze kleuren van de zuring die wat gebogen doorheen het beeld komen, maken de foto verder af.
Tweekleurige parelmoervlinders zijn, als ik in Augustus op reis vertrek naar het zuiden, een van de meest zichtbare parelmoervlinders. Ze hebben een kenmerkende tekening en zijn dan ook niet moeilijk op naam te brengen.Er zijn er andere die bijna niet te doen zijn. Op een van dagen dat ik aan het fotograferen was en onder meer deze pop heb kunnen vastleggen, werd ik plots opgeschrikt door een aantal edelherten die in draf op mij afkwamen. Omdat ik gebukt zat, hadden ze me niet gezien, en bij het rechtstaan schrokken ze even hard als ik en maakten ze zich schrijlings uit de voeten.
De woudparelmoervlinder is een donkere vlinder: de bovenkant is typerend en daarom ook gemakkelijk te determineren. Maar hij is zeer zeldzaam hier in onze streken, dus dat is dan weer de keerzijde van de medaille. Meer naar het zuiden, kom je hem wel meer tegen .
Deze Steppeparelmoervlinders vlogen al een tijdje rond in een open landschap in de Franse Ardennen, daardoor zijn ze al wat fletser. De wind was van de partij en de zon scheen hard: geen ideale omstandigheden maar toch de moeite waard om een aantal insectenbeten te trotseren.
Bosparelmoervlinder is een, voor mij, moeilijk te determineren soort. Er zijn een aantal van deze parelmoervlinders die hard op elkaar lijken. Ik ga er van uit dat dit wel degelijk Bosparelmoervlinders zijn. Ze vlogen in hetzelfde biotoop, lange open bospaden in een mooi open bos, vol met bloemen. Valeriaan was hun favoriet bloem.
Dit is misschien wel de meest zeldzame vlinder van West-europa.. hij vliegt nog wel meer in het oosten, maar in Frankrijk is er nog een restpopulatie in de grote wouden in La Douce France. Dit exemplaar vloog voorbij op een steil bospad en bleef even zitten op wat bloemen. Boszandogen en Kleine ijsvogelvlinders genoeg, maar dit (weliswaar afgevlogen) exemplaar moet de soort mee veiligstellen: hopelijk lukt het. De plaatselijke autoriteiten hebben stukken woud verboden zone gemaakt: dat kan helpen.
Deze mooie parelmoervlinder kom je tegen op de hoge alpenweides: de mannetjes verdedigen hun territorium met hun witbonte patronen. De oranje wijfjes zij moeilijker te vinden en lijken wat meer op de andere vergelijkbare soorten: de Moeras- en Roodbonte parelmoervlinder die je (wat lager is mijn ervaring) kan tegenkomen
De Moerasparelmoervlinders zijn gefotografeerd op een plaats in België die er moet voor zorgen dat er terug een toekomst is voor deze prachtige soort: rupsen, poppen en imago's waren met honderden aanwezig.
Als ik in de buurt van de plek ben, ga ik altijd terug om te kijken of er weer zo een uniek spektakel aan het gebeuren is. De laatste keer was het echter een baltsende Wespendief die we zagen.. ook niet slecht.
Op andere plekken in Vlaanderen en Wallonië duikt deze vlinder nu ook op...maar op de plek waar hij in 2010 zat, lijkt de vlinder slachtoffer van een ziekte.
De foto's genomen in de Alpen tonen een ondersoort (debilis): deze vlinders zijn wat kleiner en hebben een donkerder vleugelpatroon.